حقوق بین‌الملل محیط زیست شاخه‌ای نسبتا جدید در حوزه حقوقی است که اغلب موارد با کمبود منابع روبه‌روست.
این اثر در سه بخش با عنوان معاهدات، سازمان‌های محیط زیستی بین‌المللی و اقدامات ایران در این زمینه تالیف شده است. بر اساس یافته‌های محقق تاکنون ۴۰ معاهده در این زمینه تصویب شده است.
کشور ما نیز به دلیل داشتن تنوع زیستی آب و هوایی و منابع طبیعی فراوان نیازمند عمل حفاظت شایسته است، اقدامی که در لوای تدوین قوانین معنا پیدا می‌کند.
همچنان‌که «ایران و حقوق بین‌الملل محیط زیست» عنوان می‌کند، ایران با پیوستن به معاهده زیست محیطی بین‌المللی و تصویب آن‌ها در مجلس به سوی توسعه و حفاظت از محیط زیست گام بر می‌دارد.
ایران با تهیه کنوانسیون رامسر در سال ۱۹۷۱ میلادی(۱۳۵۲ هجری شمسی) یکی از کشورهای فعال و پیشکسوت عرصه حقوق بین‌الملل محیط زیست شد. اکنون ایران با عضویت در سازمان بین‌المللی زیست محیطی و قبول اسناد غیر معاهده‌ای مانند بیانیه استکهلم و ریو، همچنین بیانیه ژوهانسبورگ و تصویب ۴۰ معاهده زیست محیطی بین‌المللی در مجلس خود، نقش پررنگی در حفاظت و توسعه حقوق بین‌الملل محیط زیست ایفا کرده است.
این کتاب با مجموعه‌ای از معاهدات زیست محیطی ایران، سازمان‌های بین‌المللی زیست محیطی که ایران در آن‌ها عضویت دارد و اقدامات ارایه شده در زمینه محیط زیست به یاری دانشجویان حقوق محیط زیست می‌شتابد.
از مباحث کتاب می‌توان به کنوانسیون بین‌المللی حفظ نباتات، کنوانسیون حفظ مسوولیت بین‌المللی در مورد خسارات ناشی از اجسام فضایی، کنوانسیون همکاری منطقه‌ای کویت در مورد حفاظت از محیط زیست دریایی از آلودگی، کنوانسیون وین ۱۹۸۵ حفاظت از لایه اوزن، کنوانسیون استکهلم درباره آلاینده‌های آلی پایدار و برنامه محیط زیست ملل متحد و ایران اشاره کرد.
نخستین چاپ کتاب «ایران و حقوق بین‌الملل محیط زیست» را انتشارات خرسندی با شمارگان ۵۰۰ نسخه در ۷۲ صفحه به بهای ۴۰ هزار ریال روانه بازار نشر کرده است.
