سایت حقوقی دادآور
یک استاد حقوق بینالملل گفت: به نظر من نمیتوانیم برجام را یک معاهده تلقی کنیم؛ چراکه از پیش از شروع مذاکرات تا پس از آن هیچ کدام از طرفین تاکید ندارند که قصد تنظیم یک معاهده را داشتهاند.
به گزارش خبرنگار حقوقی خبرگزاری دانشجویان ایران ( ایسنا)، میرشهبیز شافع در نشست بررسی حقوقی نتیجه مذاکرات هستهای ایران و ۱+۵ که در موسسه همشهری برگزار شد، درباره ماهیت حقوقی برجام اظهار کرد: برجام موضوع مهمی است که ما تا دههها با این سند سروکار خواهیم داشت. به نظر میرسد که حقوقدانان اختلاف نظر جدی درباره اینکه آیا میتوان آن را معاهده تلقی کرد یا خیر، دارند.
وی ادامه داد: به نظر من نمیتوانیم برجام را یک معاهده تلقی کنیم؛ چراکه از پیش از شروع مذاکرات تا پس از آن هیچ کدام از طرفین تاکید ندارند که قصد تنظیم یک معاهده را داشتهاند. عنصر دوم شکل این سند و قالب عبارات و سرتیترهای آن است و اینکه این سند امضا ندارد در حالیکه هر معاهده باید امضاء داشته باشد.
وی گفت: در هر معاهدهای گفته شده که تعدادی از کشورهای امضاء کننده باید در نظام داخلی آن ر اتصویب کنند تا لازمالاجرا شود اما این مسأله در برجام وجود ندارد.
این استاد حقوق بینالملل اظهار کرد: عنصر دیگر این است که برجام جزئی از قطعنامه شورای امنیت است و ما توجه داشته باشیم که طرفین برای پایان دادن به موضوعی که از دید شورای امنیت یک معضل بوده مذاکره کردهاند.
وی گفت: دقت کنید که اصول قانون اساسی تاکید دارند بر اینکه یک معاهده وجود داشته باشد یا نه؛ لذا نباید بگوییم همه اسناد تعهدآور باید برای تصویب به مجلس بروند. به طور مثال قطعنامه ۵۹۸ تعهدات زیادی برای ایران ایجاد کرد ولی هرگز به تصویب نرسید. چنانکه قطعنامه تحریم عراق نیز به تصویب مجلس ایران نرسید.
