نمونه رای (عدم تخلیه عین‌مستاجره به‌دلیل عدم استرداد ودیعه)

عدم تخلیه عین‌مستاجره به‌دلیل عدم استرداد ودیعه

مرجع صدور: شعبه 6 دادگاه تجدید نظر استان تهران

چکیده:
چنانچه مستأجر به دلیل استرداد مبلغ ودیعه از سوی موجر مورد اجاره را تخلیه ننماید موظف است تا زمان تخلیه اجرت المثل را پرداخت نماید.

مستندات
تاریخ رای نهایی: 1393/03/24 شماره رای نهایی: 9309970220600284
رای بدوی
در خصوص دعوی تقدیمی خانم الف.ق. به‌طرفیت آقای خ.ج. به خواسته مطالبه اجرت‌المثل زمان تصرف به مبلغ یک‌صد میلیون ریال و کلیه خسارات دادرسی دادگاه با توجه به محتویات پرونده نظر به اینکه تصویر استشهادیه تنظیمی پیوست دادخواست و مفاد دادنامه شماره 920400406-14/5/1392 صادره از شعبه 112 دادگاه عمومی حقوقی تهران دلالت بر مطالبه مبلغ ودیعه در سابق توسط خوانده داشته که به لحاظ عدم تخلیه ملک دادگاه وی را مستحق دریافت ندانسته لذا آنچه از مفاد دادنامه مذکور مشاهده می‌گردد عدم تراضی خواهان به تخلیه ونیز عدم پرداخت و استرداد مبلغ ودیعه به خوانده در جهت تخلیه رقبه مذکور بوده و لذا در وصف مذکور و با عنایت به عدم پرداخت و استرداد ودیعه ادامه تصرف خوانده ناشی از غصب نبوده و خواهان مستحق دریافت اجرت‌المثل نیست علی‌هذا دادگاه حکم بر بی‌حقی خواهان صادر و اعلام می‌دارد. رأی صادره حضوری ظرف مدت بیست روز پس از ابلاغ قابل تجدیدنظر در محاکم تجدیدنظر استان تهران می‌باشد.
مستشار دادگاه‌های تجدیدنظر مأمور در شعبه 4 دادگاه عمومی حقوقی تهران ـ اسماعیلی

رای دادگاه تجدید نظر
تجدیدنظرخواهی خانم الف.ق. به‌طرفیت آقای خ.ج. نسبت به دادنامه شماره 990 مورخ 24/9/92 صادره از شعبه 4 دادگاه عمومی حقوقی تهران مبنی بر صدور حکم بر بی‌حقی خواهان (تجدیدنظرخواه) در دعوی مطالبه اجرت‌المثل تصرف خوانده دریک واحد آپارتمان موضوع قرارداد اجاره مورخ 1/4/90 از تاریخ انقضاء مدت اجاره (15/4/91) تا 2/6/92 مقوم به مبلغ پنجاه‌ویک میلیون ریال در جلسه اول دادرسی خواسته دعوی از تاریخ 15/4/91 تا 15/6/92 (تاریخ تخلیه مورد اجاره) افزایش‌یافته است وارد می‌باشد زیرا به‌موجب بند 14-6 قرارداد اجاره مقررشده مستأجر مکلف است به‌محض اتمام مدت اجاره عین مستاجره را بدون هیچ‌گونه عذر و بهانه‌ای تخلیه و به موجر تسلیم نماید چنانچه مستأجر مورد اجاره را رأس تاریخ انقضاء تخلیه کامل ننماید و یا به هر دلیلی از تسلیم آن به موجر خودداری نماید موظف است روزانه مبلغ یک‌صد هزار ریال به‌عنوان اجرت‌المثل ایام تصرف به موجر بپردازد با توجه به اینکه تجدیدنظر خوانده (مستأجر) دلیل اثباتی بر تخلیه مورد اجاره در تاریخ انقضاء مدت اجاره اقامه نکرده و مطابق رأی شماره 406 مورخ 14/5/92 صادره از شعبه 112 دادگاه عمومی تهران به لحاظ عدم تخلیه مورد اجاره دعوی تجدیدنظر خوانده مبنی بر مطالبه مبلغ 000/000/450 ریال ودیعه مسموع شناخته‌نشده است بنابراین وفق شرط فوق‌الذکر ذمه تجدیدنظر خوانده به پرداخت اجرت‌المثل روزانه یک‌صد هزار ریال از تاریخ 15/4/91 تا تاریخ 15/6/92 در قبال تجدیدنظرخواه مشغول بوده و دفاع نامبرده مبنی بر عدم تخلیه به لحاظ عدم پرداخت ودیعه موجه نبوده و نمی‌تواند تعهد وی به تخلیه مورد اجاره در رأس تاریخ انقضاء مدت اجاره را ساقط کند لذا ضمن پذیرش تجدیدنظرخواهی به استناد صدر ماده 358 قانون آیین دادرسی مدنی دادنامه تجدیدنظر خواسته را نقض نموده و با توجه به جهات و دلایل فوق‌الذکر دعوی خواهان را ثابت تشخیص داده مستنداً به ماده 10 و 494 قانون مدنی آقای خ.ج. را به پرداخت مبلغ 000/000/42 ریال بابت اصل خواسته به‌علاوه پرداخت هزینه دادرسی و خسارت تأخیر تأدیه از تاریخ 2/6/92 تا اجرای حکم به خانم الف.ق. محکوم می‌نماید دعوی زائد بر مبلغ فوق‌الذکر محکوم به بطلان اعلام می‌شود این رأی قطعی است.
رئیس شعبه 6 دادگاه تجدیدنظر استان تهران ـ مستشار دادگاه
فارسیجانی ـ اقتصادی