به گزارش خبرنگار انتظامی خبرگزاری فارس، ویژگی‌های شخصیتی رانندگان در میزان تصادفات و حوادث رانندگی تأثیر دارد؛ همانگونه که سرهنگ مراد مرادی معاون آموزش و فرهنگ ترافیک پلیس راهور تهران بزرگ در یادداشت خود آورده است؛ بخوانید:
بر خلاف تصور برخی افراد، بدون شک شیوه رانندگی با یک خودرو بیش از ظاهر آن میتواند سطح فرهنگ و رشد اجتماعی شخص راننده را نمایان سازد، زیرا چگونگی رانندگی با خودرو به خوبی نشاندهنده وجوه مختلف شخصیتی و رشد اجتماعی فرد است.
در جوامع امروزی نحوه رانندگی، شاخص و میزان پایبندی اشخاص آن جامعه به اخلاق اجتماعی است.
آستانه تحمل فردی در برابر محرکهای ترافیکی، میزان پاکیزگی خودرو، سلامت فنی خودرو، ایجاد فضای آرام برای سرنشینان خودرو در داخل و ایجاد فضای سالم و بی‌خطر برای سایر رانندگان، همگی نمونههایی از رفتارهای اجتماعی رانندگان است که معمولا به صورت ناخودآگاه از آنها بروز میکند و شخصیت واقعی آنها را منعکس مینماید.
بررسی‌ها نشان میدهد نوع رفتار عامل انسانی در ۷۵ درصد تصادفات نقش اصلی و تعیین کننده را داشته است؛ همچنین در این زمینه بر اساس تحقیقات به عمل آمده، رفتارهای ضد اجتماعی، موجب رانندگی خشن میشود و رانندگی خشن نیز به نوبهی خود ارتباط مستقیمی با تصادفات دارد.
رفتارهای ناهنجاری که برخی از افراد به هنگام رانندگی برای جلب توجه دیگران از خود بروز میدهند، نشان از کمبود در روند رشد شخصیت فردی و اجتماعی این افراد است؛ رفتارهایی مانند حرکات نمایشی، لاییکشی، سرعت و سبقتهای غیرمجاز و هراس‌انگیز همه و همه نشانه ضعف فرهنگی و عدم رشد اجتماعی است.
از منظر روانشناسی رانندگی، رفتارهایی مانند استفاده از سیستم های صوتی پرقدرت و بوق‌هایی که صداهای گوش‌خراش و ناهنجار تولید میکنند یا استفاده از چراغهایی که نورهای غیر استاندارد و غیر مجاز از آنها ساطع میشود و باعث آلودگیهای سمعی و بصری میگردد و دیگر موارد از این قبیل، رفتارهایی ضد اجتماعی و ناهنجار هستند که در نوع خود تخلف از مقررات و قواعد عرفی تلقی میگردند.
متأسفانه این افراد هماهنگ با درون نابسامان خود، از هنجارها و مقررات رانندگی نیز تبعیت نکرده و مخالفت با آنها را برای خود ارزش تلقی میکنند؛ زیرا از دیدگاه این افراد، خودنمایی هنر است غافل از اینکه شکستن ارزشهای اجتماعی که قوانین و مقررات رانندگی از آن جمله‌اند، نه تنها هنر نیست بلکه عین بیهنری است.
به طور کلی رانندگی صحیح را میتوان در دو جمله خلاصه کرد: اول رعایت قوانین و مقررات و دوم احترام به حقوق دیگران و حفظ حریم آنها.
بر این اساس باید این باور را در اذهان نهادینه کرد که با عدم رعایت قوانین و مقررات راهنمایی و رانندگی نمی توان توانمندی ها و استعدادهای نهفته خود را به رخ جامعه کشید، زیرا اجتماع نه تنها چنین چیزهایی را از افراد قبول نمیکند بلکه با مکانیسمهایی که دارد با آنها برخورد لازم را انجام میدهد تا از این طریق از ترویج و توسعهی فرهنگ غلط رانندگی در میان مردم جلوگیری نماید.
در پایان پیشنهاد می شود: با توجه به شیوع رفتارهای حادثه ساز رانندگی و رانندگیهای پرمخاطره و همچنین ازدیاد تصادفات در بین رانندگان میتوان در راستای شناسایی رانندگان پرخطر و ارائه مشاوره و راهنمایی و آموزش اختصاصی به آنها از طریق مشاورین روانشناسی گام برداشت و بایستی سازمانها و نهادهای مسئول نیز اهمیت ویژهای به این مسئله قائل شوند.
همچنین تشویق رانندگان هیجان جو برای حضور در فضاهای کنترل شده مانند مسابقات اتومبیلرانی، موتورسواری و … میتواند سبب ارضای نیازهای هیجان‌جویی و تجربه جویی آنان گردد، زیرا با افزایش این فضاها میتوان رفتارهای رانندگی پرخطر را کاهش داد و نهایتا التهاب و هیجانات رانندگی آنها را در بزرگراههای شهری و آزادراه‌های خارج از شهر کنترل کرد.
