ضوابط حاکم بر صدور حکم مأموریت کارکنان سازمان تأمین اجتماعی
سایت حقوقی دادآور
هیات عمومی دیوان عدالت اداری درباره ضوابط حاکم بر صدور حکم مأموریت کارکنان سازمان تأمین اجتماعی رای وحدت رویهای صادر کرد.
به گزارش خبرگزاری دانشجویان ایران (ایسنا)، بر اساس گردشکار این پرونده فردی به موجب لایحهای اعلام کرده است که:
« به استحضار میرساند اینجانب کارمند رسمی سازمان تامین اجتماعی که با عنوان معاون مدیرکل دفتر هماهنگی امور اجرایی استانها در ستاد مرکزی سازمان مزبور مشغول به کار بودهام به همراه تعداد زیادی از همکاران با صدور حکم مأموریت به یکباره از ستاد مرکزی به ادارات شرق و غرب تهران بزرگ مأمور شدهایم. از آنجا که کلیه همکاران به این عمل معترض بودیم اینجانب دادخواست خود را به شعبه ۱۵ دیوان عدالت اداری ارائه و دادخواست سایر همکاران که همگی دارای یک متن مشترک بود به سایر شعب (۱۶ و ۱۷) ارسال شد.
حال پس از گذشت چند ماه شعبه ۱۵ برای اینجانب رأی به رد دادخواست صادر کرده در صورتی که شعبه ۱۶ برای سایر همکاران من رأی مثبت مبنی بر بازگشت به محل خدمت صادر کرده است.
گردش کار پروندهها و مشروح آراء به قرار زیر است:
الف: شعبه پانزدهم دیوان عدالت اداری در رسیدگی به پرونده شماره ۱۵/ ۸۸/ ۲۸۳۲ با موضوع دادخواستی به طرفیت سازمان تأمین اجتماعی تهران و به خواسته لغو حکم مأموریت شماره ۵۴۱۵۷/۲۰۱۰ -۳/ ۸/ ۱۳۸۸ و بازگشت به محل خدمت اصلی به موجب دادنامه شماره ۵۸۹ ۸/ ۳/ ۱۳۸۹، مفادا به شرح آینده به صدور رای مبادرت کرده است:
« شکایت شاکی دایر بر لغو حکم ماموریت شماره ۵۴۱۵۷/۲۰۱۰ به طرفیت سازمان تأمین اجتماعی به شرح دادخواست با توجه به محتویات پرونده و مفاد لایحه طرف شکایت قابل پذیرش نیست زیرا اقدام معترضٌبه در محدوده اختیارات قانونی مقام صادرکننده و در جهت بهره برداری از توانایی پرسنل برای انجام موفق مأموریت محوله صورت پذیرفته است که مغایرتی با آییننامه استخدامی سازمان محل خدمت شاکی ندارد. لذا شکایت مطروح را وارد ندانسته و رأی به رد شکایت صادر و اعلام میکند. رأی دیوان قطعی است.»
ب: شعبه شانزدهم دیوان عدالت اداری در رسیدگی به پرونده شماره ۱۶/ ۸۸/ ۲۸۴۲ با موضوع دادخواست خانم مریم پورخیری لنگرودی به طرفیت سازمان تامین اجتماعی و به خواسته لغو حکم مأموریتهای شماره ۵۴۱۶۰/۲۰۱۰ -۳/ ۸/ ۱۳۸۸ و ۹۴۴۶۲/۴/۳۰ -۶/ ۸/ ۱۳۸۸ و بازگشت به محل خدمت اصلی به موجب دادنامه شماره ۴۷۲ -۴/ ۳/ ۱۳۸۹، مفادا به شرح آینده به صدور رای مبادرت کرده است:
« در خصوص دادخواستی به طرفیت سازمان تامین اجتماعی به خواسته لغو حکمهای مأموریت به شمارههای ۵۴۱۶۰ -۳/ ۸/ ۱۳۸۸ و ۹۴۴۶۲- ۶/ ۸/ ۱۳۸۸ و بازگشت به محل خدمت اصلی با توجه به مجموع اوراق پرونده و لایحه اداره مشتکیعنه و با عنایت به ماده ۱۲ آییننامه استخدامی سازمان تأمین اجتماعی مأموریت عبارت از محولشدن وظیفهای موقت یا اعزام برای مدت مشخص به خارج از محل خدمت اصلی جهت انجام وظیفه بوده و میباشد و مطابق تبصره ۲ ماده ۱۲ آییننامه استخدامی صدرالذکر مدت مأموریت اینگونه کارکنان جزء سوابق خدمت آنان محسوب میشود و این که درخصوص شاکی حکم مأموریت بدون مدت زمان صادر شده است و مدت آن قید نشده است و همچنین وظیفه کارمند مأمور مشخص نشده است در نتیجه محل خدمت جدید تحت عنوان مأمور بدون صدور حکم مأموریت و مدت وظیفه مأموریت فاقد وجاهت قانونی است، علیهذا با توجه به مراتب فوق دعوای مطروح را وارد تشخیص و به ابطال حکم مأموریت صدرالذکر و برگشت به محل خدمت اصلی حکم صادر و اعلام میشود. رأی دیوان قطعی است.»
رای شماره ۵۷۰ هیات عمومی دیوان عدالت اداری:
« اولا، تعارض در آرا محرز است.
ثانیا، با توجه به این که تعیین وظیفه مشخص برای مدت معین از ارکان مأموریت مصرح در مواد ۲۱ و ۱۲ آییننامه استخدامی کارکنان صندوق تامین اجتماعی است، بنابراین چون در پروندههای موضوع تعارض برای شکات بدون تعیین وظیفه مشخص و مدت معین، محل خدمت آنان در غیر محل اصلی خدمت به صورت مامور تعیین شده است، رأی شعبه شانزدهم دیوان عدالت اداری به شماره دادنامه ۴۷۲- ۴/ ۳/ ۱۳۸۹ که حکم مأموریت مذکور را به جهت یاد شده نقض کرده است صحیح و موافق مقررات تشخیص میشود.
این رای به استناد بند ۲ ماده ۱۲ و ماده ۸۹ قانون تشکیلات و آیین دادرسی دیوان عدالت اداری مصوب سال ۱۳۹۲ برای شعب دیوان و سایر مراجع اداری مربوط در موارد مشابه لازمالاتباع است.»