دانشکده معارف اسلامی و حقوق
موضوع:ضمان مقبوض به عقد فاسد در حقوق ایران و فقه عامه (مسؤولیت مدنی ناشی از عقود معاوضی فاسد)
دانشجو:مهدی ابراهیمی
استاد راهنما:دکتر علی مصلحی عراقی
استاد مشاور: دکتر حسن توحیدی
چکیده: در پایان نامه حاضر، مسؤولیت گیرنده مال در عقد فاسد(باطل) در حقوق ایرن و فقه اهل سنت بررسی شده است. فقهای امامیه برای اثبات ضمان مقبوض به عقد فاسد به دلایل مختلف از جمله آیات قرآن وروایات استناد کردهاند. اما مهمترین دلیلی که ذکر کردهاند همان روایت”علی الید” است. این قاعده هم ضمان عین مال و هم ضمان منافع آن را اعم از مستوفات و غیر مستوفات اثبات می کند. ماده ۳۶۶ قانون مدنی تصریح میکند: “هر گاه کسی به بیع فاسد مالی را قبض کند، باید آنرا به صاحبش رد نماید و اگر تلف یا ناقص شود ضامن عین و منافع آن خواهد بود”. همچنین قبض مال در عقد فاسد؛ درحکم غصب و مسؤولیت گیرنده مال در عقد فاسد، همانند غاصب است. بنابر این مواد مربوط به غصب در قانون مدنی، در اینجا هم اجرا میشود. فقهای اهل سنت هم مانند فقهای امامیه،معتقدند: گیرنده مال در عقد باطل ضامن مستوفات ومنافع غیر مستوفات است. آنان همچنین برای اثبات ضمان مقبوض به عقد فاسد، به روایت”علی الید” استناد میکنند.
به نقل از سایت: http://www.alqaza.com
