از نظارهگری اعدام تا نجات انسان
یک وکیل دادگستری در یادداشتی با عنوان «از نظارهگری اعدام تا نجات انسان» تاکید میکند که نظارهگری مردم در تماشای اعدام هرگز کارکرد مثبتی در ارعاب و پیشگیری از جرم نداشته، بلکه آثار سوءیی نیز در جامعه داشته است.
متن یادداشت حسین احمدینیاز به شرح زیر است:
اعدام تاکنون نتوانسته راهکار مناسبی برای برخورد با جرایم خشن تلقی شود و نظارهگری مردم در تماشای اعدام نیز هرگز کارکرد مثبتی در ارعاب و پیشگیری از جرم نداشته است، بلکه آثار سوءیی نیز در جامعه داشته است؛ به نحوی که برای مدتی در چند مورد بین کودکان بازی خطرناکی بنام “اعدام بازی” انجام شد که منتج به مرگ کودک منتج گردید.
از دیگر سو این امر موجب ترویج خشونت و نشان از بیتفاوتی جامعه خواهد بود. کارشناسان و حقوقدانان همواره از لزوم استفاده از توان مردم برای اخذ رضایت اولیای دم مقتول و بازگشت او به جامعه سخن راندهاند که خوشبختانه این امر تاکنون جان بسیاری را نجات و گره از طناب دار اعدام گشوده است. این امر نیک بسیار پسندیده و آثار مثبتی در جامعه داشته است.
این بار فعالان مدنی سنندج در اولین ساعات بامداد روز یکشنبه ۱۲ دی ماه ۹۵ بجای نظارهگری در قصاص، دست به دست هم دادند و با لطف اولیای دم توانستند رضایت اولیای دم مقتول را اخذ و موجبات نجات یک جوان که در ۱۷ سالگی مرتکب قتل نفس شده بود را فراهم کردند.
این اقدام خداپسند و شرافتمندانه فعالان مدنی و اولیای دم نشان میدهد که می توان از توان نیک مردم در حل معضلات اجتماعی و بهرهمندی از آن برای برون رفت جامعه از آسیبهای اجتماعی استفاده نمود. وقتی صحنه دلخراش نظاره گری اعدام را به صحنه بشردوستی و نیک نفسی تبدیل کنیم گام بزرگی برای برون رفت جامعه از بی تفاوتی خواهد بود. همه ما بخشی از این جامعه هستیم که برای سلامت آن این چنین باید گام برداشت. خشونت را نباید ترویج کنیم، بلکه آن را به صحنه نوع دوستی تبدیل کنیم.