پرینت

یک حقوقدان: استفاده از حقوق بین‌الملل برای دستیابی به منافع ملی را باید به فال نیک گرفت

در . ارسال به اخبار همایش ها و کارگاه های علمی

سایت حقوق بین الملل

یک استاد حقوق بین‌الملل با اشاره به توافق وین گفت: این که بعد از سالها به خوبی یاد گرفتیم که از حقوق بین‌الملل به عنوان یک ابزار به رسمیت شناخته شده برای دستیابی به منافع ملی مان استفاده کنیم را باید به فال نیک گرفت.

به گزارش خبرنگار حقوقی خبرگزاری دانشجویان ایران (ایسنا)، لجندی‌منش در نشست حقوقی توافق وین گفت: برجام به عنوان یک سند فنی بحثی نیست که صرفا بخواهیم آن را از بعد حقوقی بررسی کنیم. یعنی یک بررسی یک جانبه یا حقوقی صرف گرهی را باز نمی‌کند؛ چرا که آثاری که به جا خواهد گذاشت هم محدود به آثار حقوقی نخواهد بود بلکه آثار اجتماعی و اقتصادی و حتی روانشناختی در جامعه ایجاد خواهد کرد.

این استاد حقوق بین‌الملل گفت: چند نکته وجود دارد که خوب است به آنها نیز توجه کنیم. اول این که بعد از سالها به خوبی یاد گرفتیم که از حقوق بین‌الملل به عنوان یک ابزار به رسمیت شناخته شده برای دستیابی به اهداف و منافع ملی‌مان استفاده کنیم و این تغییر رویکرد ما می‌تواند آغاز بسیار خوبی باشد که آن را باید به فال نیک گرفت.

وی ادامه داد: نکته بعدی این است که تنها ما نیستیم که به دنبال برجام هستیم. بلکه هر کسی که به پیروزی منطق گفت و گو و دیپلماسی علاقه دارد دنبال آن است و این هم بر می‌گردد به تحولاتی که در حقوق بین‌الملل شکل گرفته است. یعنی حقوق بین‌الملل دیگر صرفا حقوق روابط بین دولت‌ها نیست و تلاش بر این است که حقوق بین‌الملل در خدمت بشریت هم باشد.

این استاد دانشگاه افزود:‌ همچنین برجام یک بار دیگر به ما نشان داد که می‌توانیم امیدوار باشیم که هنوز می‌شود از ابزارهای مسالمت آمیز برای حل و فصل اختلافات بین‌المللی استفاده کرد.

وی تصریح کرد: این موضوع خود دو نکته دارد. اول این که برجام خود ابزار مسالمت آمیزی برای حل و فصل اختلافات بین‌المللی است و دوم این که ابزارهای مسالمت آمیز را برای تحقق صلح و امنیت بین‌الملل ایجاد می‌کند.

این استاد دانشگاه گفت: بنابراین در این حوزه‌ها باید با یک نگاه خوشبینانه به برجام نگاه کرد بعلاوه این که بعد از سالها که چالش‌هایی میان ما و کشورهای غربی وجود داشت، نشان دهنده پیروزی منطق ما و اثبات منطقی بودن ادعاهای ما است.

وی درباره‌ ماهیت برجام از منظر حقوق بین‌المللی گفت: می‌شود هر دو برداشت را مبنی بر معاهده بودن یا نبودن برجام داشت. برجام معاهده نیست از این جهت که اگر به صفحه 6 برجام مراجعه کنید می‌بینید از " اقدامات داوطلبانه" صحبت به میان آورده است. به علاوه این که فعل‌ها و کلماتی که در آن به کار رفته‌اند گویای این هستند که ظاهرا "متعهد شدن" وجود ندارد.

لجندی‌منش افزود: در معاهدات بیشتر از افعالی مثل shall استفاده می‌شود ولی در برجام تعمدا از will استفاده شده است و جزء در یکی دو مورد استثنایی shall به کار برده نشده است.

وی گفت: از سوی دیگر هم برجام می‌تواند معاهده تلقی شود؛ زیرا تعریفی که از معاهده داریم پارامترها را مشخص می‌کند.

این استاد دانشگاه گفت: اوضاع و احوال را که در نظر بگیریم، بعد از سالها مذاکره طرفین به دنبال صرف وقت نبودند بلکه در پی این بودند که یک رابطه حقوقی همراه با حق و تکلیف ایجاد شود.