صلاحیت دادگاه محل اقامت متقاضی برای رسیدگی به درخواست اهدای جنین به تأیید هیأت عمومی وحدت رویه دیوان عالی کشور رسید

صلاحیت دادگاه محل اقامت متقاضی برای رسیدگی به درخواست اهدای جنین به تأیید هیأت عمومی وحدت رویه دیوان عالی کشور رسید

پرونده درخواست وحدت رویه قضایی به شماره 39/95 مورد بررسی و تبادل نظر قرار گرفت.

خلاصه جریان پرونده:

شخصی به همراه همسرش در دادگستری شهرستان کرج به طرفیت بخش ناباروری بیمارستان خاتم الانبیاء به خواسته صدور حکم بر اهدای جنین اقامه دعوی کرده و شعبه نهم دادگاه عمومی به اعتبار محل اقامت خوانده دعوی قرار عدم صلاحیت به شایستگی دادگاه‌های دادگستری شهرستان تهران صادر کرده و شعبه 244 دادگاه عمومی خانواده تهران به موجب دادنامه صادره و استدلال به عمل آمده دادگاه محل اقامت زوجین را صالح به رسیدگی دانسته و با حدوث اختلاف پرونده به دیوان عالی کشور ارسال می شود.

در ادامه مراحل رسیدگی به پرونده شعبه اول دیوان عالی کشور طی دادنامه صادره با استناد به مفاد ماده 2 قانون نحوه اهدای جنین به زوجین نابارور مصوب 1382/04/29 ، طرح مورد را برای احراز صلاحیت اخلاقی و سلامت جسمی و روحی زوجین تلقی کرده که نیاز به تقدیم دادخواست و تعیین خوانده ندارد. لذا قرار صادره از دادگاه عمومی تهران را موجه دانسته و با نقض قرار صادره از دادگاه عمومی کرج حل اختلاف نموده است.
اما در پرونده مشابه با حدوث اختلاف بین دو دادگاه صدرالذکر شعبه پنجم دیوان عالی کشور با این استدلال که دعوی زوجین به طرفیت مرکز تخصصی درمان ناباروری در تهران تقدیم شده به استناد ماده 11 قانون آیین دادرسی دادگاه‌های عمومی و انقلاب در امور مدنی ، دادگاه عمومی تهران را صالح به رسیدگی تشخیص داده و حل اختلاف نموده است.

نتیجه پرونده:

هیأت عمومی دیوان عالی کشور پس از قرائت گزارش پرونده توسط حجت الاسلام مختاری، معاون محترم قضایی دیوان عالی کشور و استماع اظهار نظر موافقین هر یک از آراء مطروحه و تحلیل و بررسی مواد قانونی مرتبط با موضوع و پیشینه قانونی، به اتفاق آراء رأی صادره از سوی شعبه اول دیوان عالی کشور را مبنی بر صلاحیت دادگاه خانواده محل اقامت متقاضی برای رسیدگی به درخواست اهداء جنین منطبق با موازین قانونی تشخیص داده است.